Gent vind ik de mooiste stad van Vlaanderen. Misschien omdat ik als kind daar net aan de rand gewoond heb en steeds bij ieder bezoek aan de stad met veel verwondering om mij heen keek. Maar de verwondering is gebleven, omdat de stad vanuit de geschiedenis zoveel lagen kent en anders da
n Brugge, Gent zoveel dynamiek kent. Gent is een kloppend hart halverwege Parijs en Amsterdam waar het bruist van cultuur en het ’s nachts ook heel laat kan worden. Geef mij maar Gent.
De aanloop vanuit het centrum van Gent waarbij je geheel autovrij de stad uit kunt fietsen langs de Schelde is op zich een perfect begin. Het is grappig om te zien hoe de stad langzaam overgaat in
groen. Na de passage van de wegen bij het verbindingskanaal voert de Schelde je verder mee omhoog in het trage tempo van een binnenvaartschip.
Vanaf Gavere waar het begint te glooien en waar de Zwalmstreek begint wordt het mooi. Vooral de watermolens langs de Zwalm leveren prachtige beelden op. Het restaurant in de Ter Biest-molen geeft precies de entourage zoals die er moet zijn op een zwoele zomeravond. Het is daar puur genieten op het terras.
Ook de ander
e watermolens bij de Zwalm doen denken aan oude tijden, zoals de Zwalmmolen en de Boembeekmolen. Na Munkzwalm komen we op het Mijnwerkerspad. Hier reed vroeger een trammetje dat de mijnarbeiders uit Vlaanderen bracht naar de Borinage. Het fietspad, het Mijnwerkerspad over de oude trambaan is prima maar voor Brakel waar het druk wordt, verlaten we het en gaan omhoog naar St. Martens Lierde. Als je bij St. Martens Lierde komt kun je ook langs de overblijfselen van de oude Kartuizerpriorij fietsen en dan een biertje drinken in café De Kartuizer. Er kwam onweer aan dus ik ging door maar er wordt hier bier geschonken van brouwerij De Graal in aardewerken koppen.
Op de laatste kilometers naar Geraardsbergen kun je over een heel leuk paadje afdalen. Het leid je heel leuk vrijwel zonder verkeer naar de oevers van de Dender en dan hoef je alleen nog maar verderop naar het marktplein omhoog om te genieten van de Sint Bartholomeuskerk en het fraaie stadhuis. Hier vind je aan de rechterzijde van het stadhuis een mooie fontein, maar aan de linkerzijde staat een heus klein Manneken Pis. Dit beeldje van Manneken Pis is 160 jaar ouder dan dat van Brussel en net zo mooi. Daarvoor hoeven we dan niet meer in Brussel tussen de vele toeristen te staan. Aan het plein vind je enkele leuke terrasjes.
Wie Geraardsbergen zegt, zegt voor menig wielerhart de Muur van Geraardsbergen. Want de meeste sportieve fietsers die je hier ziet komen speciaal voor de confrontatie met de steile Muur. Nou fietst een toerfietser doorgaans zonder bagage en maakt geen meerdaagse tochten. Voor de fietsers van deze route is er een veel mooiere weg. Langs de Dender voert een prachtig fietspad naar Twee Akren (Deux-Acren). Er zijn nu nog wat werken bij de sluis, maar je kunt er als fietser omheen. Daarna ben je vrij om volop te genieten van dit prachtige pad. Bij de volgende brug vind je café Bruggenhuizen, een heerlijk wielercafé met terras, het laatste voor de taalgrens (maar wees gerust, het afscheid is kortstondig). De oevers van de Dender lopen links hier nog steeds flink
steil omhoog, hetgeen mooie beelden oplevert. Bij de eerste brug en sluis van Twee Akren gaat het linksaf. Daarna gaat het gestaag omhoog naar Bever, terug in Vlaanderen.
Zeker het laatste stukje voert over een heerlijk paadje afdalend naar het dorp. In Bever vindt men de B&B Rosario gevestigd in een oud klooster. Dit is niet zomaar een B&B maar een plek waar men al twintig jaar met passie werkt aan een bijna heilige plek met respect voor de natuur en voor ieders geestelijke beleving. Het is niet zo dat de B&B gewijd is aan een specifieke religieuze stroming, maar men heeft juist binnen het terrein zeker zeven geheime tuinen geschapen waarbij ieder een religie vertegenwoordigt. Verder worden er concerten gegeven in de oude kapel die prachtig verbouwd is tot muziekruimte maar ook gebruikt wordt voor o.a. yogalessen. Het interieur maar ook de tuin zijn met delicaat gevoel vormgegeven. Het is een bijzondere plek met bijzondere mensen.
Het Pajottenland toont zich vanaf Bever hier op zijn mooist. Glooiende akkers, graanvelden en een kerktoren die uit het dal omhoog steekt. Het daalt flink en stijgt weer een beetje om dan weer af te dalen naar Herne, waar we over een klein paadje binnenkomen. Herne heeft een mooie kerktoren van de Sint-Petrus-en-Pauluskerk, een beschermd monument met oorsprong uit de 11de of 12de eeuw. Hierna gaat het over een kort stukje kasseien, en dan volgen we weer een klein bosrijk weggetje naar de Aerebeek toe. We volgen de mooie vallei van de Aerebeek naar het einde toe. Ook de slechte staat van de Kromstraat kan ons als fietsers weinig deren. Je kunt nog steeds prima in het midden fietsen. Daarna gaat het kort de grote baan op, tot we bij de parking van het Park ter Rijst af kunnen buigen. Een klein weggetje leidt ons langs het bos en dan aan het eind komen we weer bij een andere weg uit, die we rechts opgaan. Hier staat gelijk het café Ter Lindenhof, een fietscafé en nu echt het laatste voor de taalgrens.
De eerste kilometers in Wallonië voegen niet veel toe aan het landschap dat wij hiervoor al kenden. Heuvels met bos en graanvelden weten zelf niet wat een taalgrens is.
Dat is toch wat anders voor de dorpen hier die wel abrupt een andere uitstraling hebben dan in Vlaanderen. Bij Tubize voel je de lange tentakels van de Brusselse agglomeratie. Het is even ploegen met het verkeer door het stadje om aan het kanaal te komen, maar eenmaal aan het kanaal gaat het autovrij in een lijn noordwaarts. Je kunt hier prima fietsen en zodra je na een paar kilometer de taalgrens weer over bent, is het onderhoud langs het fietspad stukken beter. Het fietspad komt langs het station van Halle. Leuk is om even dit stadje in te gaan. Onderaan de voet van de kerk is het op het pleintje goed toeven op een van de vele terrasjes.
Naarmate we dichter bij Brussel komen zien we de bebouwing links en rechts verrijzen. Bij de brug Marnant verlaten we het kanaal en fietsen een aangegeven route naar station Zuid/Bruxelles Midi. Hier vertrekt de rechtstreekse trein terug naar Nederland, maar wie wil, duikt nog Brussel in. Op weg naar de nieuwere Manneken Pis.
Paul Benjaminse
De route van Gent naar Brussel is opgenomen in de zevende editie van Fietsen naar Parijs. ISBN: 9789077899144 Prijs € 19,50. Verkrijgbaar o.a. via
