Het begon op de lagere school. Daar bestond het tekenen uit het natekenen van voorbeelden, maar ik ging liever zonder voorbeelden mijn gang en op de middelbare school raakte ik diep onder de indruk van Paul Klee.
Tijdens mijn studie Nederlands schilderde ik, maakte linosneden, en volgde colleges kunstgeschiedenis, onder andere over de zonnebloemen van Van Gogh. De betreffende hoogleraar, in stemmig zwart met vlinderdasje gaf zijn colleges voor een grote ovale tafel waaraan een stuk of twintig prachtige vrouwen zaten. Over die colleges weet ik niks meer, maar het beeld van die twintig mooie vrouwen aan die ovale tafel is me altijd bijgebleven. Mijn visueel geheugen laat weinig te wensen over.
Als leraar Nederlands ging aanvankelijk al mijn creativiteit zitten in het opzetten van nieuwe projecten. Het moest steeds weer anders en beter volgens de nieuwste opvattingen en opeenvolgende onderwijshervormingen. Daar had ik best veel plezier in, maar ik kreeg toch ook sterk behoefte aan andere vormen van creativiteit.
Dus, vanaf 1980, cursussen volgen: etsen en zeefdrukken. Van zeefdrukken kwam fotografie, van fotografie kwam het spelen met licht, dus: workshops ‘glasobjecten’, want glas bestaat bij de gratie van het licht, het is het zingen van licht. Liefst werkte ik met massief blank glas, want dat respecteert het licht. Op ateliers van bekende glaskunstenaars in Amsterdam, Frankrijk en Tsjechië. Fantastisch, maar het bleek een dure liefhebberij, te duur, vooral vanwege de noodzaak van lange koeltijden.
Het is vooral door de fotografie dat ik mijn eigen taal ontdekt heb. Het geeft me de mogelijkheid om het licht zijn talloze verschijningsvormen te ontfutselen. Ik werk graag projectmatig waarbij ik me vrij langdurig concentreer op één bepaald thema. Dat zijn nu mijn ‘Bloemstillevens’.
Ik pluk bloemen en neem ze mee naar binnen: naar het terrein van mijn verbeelding, mijn speeltuin. En dan begint het.
Soms met het scheppen van chaos: de bloemetjes drijven in de bak met water van rand tot rand, zoals boombladeren na een herfststorm in de sloot kunnen drijven in volstrekt toevallige ordening. Maar dan, dan begint het pas echt: zoeken naar vastigheid, vormende onderdelen zoals herhalingen, overeenkomsten, terugkerende motieven en contrasten van allerlei soort zoals licht, kleur en vorm. Ordenen, stileren en abstraheren omdat ik dat nu eenmaal niet laten kan.
Het gaat me uiteindelijk om het vinden van een nieuwe, persoonlijke vorm van bloemstillevens. Ik laat me wel eens inspireren door historische voorbeelden zoals de florale margeversieringen in middeleeuwse manuscripten en de 17de-eeuwse Hollandse bloemstillevens, maar de vaas is meestal vervangen door tray’s en ander modern presentatiemateriaal.
Al spelend, zoekend en verkennend verdwaal ik soms: zijn het nog wel ‘bloemstillevens’?
Wat in elk geval blijft, dat zijn de meest karakteristieke kenmerken van het aloude genre ‘Bloemstilleven’: Schoonheid, Vergankelijkheid en het spel van het Licht.
www.kunstuitleengooieneemland.nl
www.kunstuitleenkranenburgh.nl
