Verhalen van mijn reizen naar alle landen van de wereld
Boris Kester
Waar ligt Cullaville eigenlijk, en is er een lange weg naar toe? Cullaville is een nietig dorpje aan de Ierse grens, met 400 inwoners en een eigen burgemeester. En ja, de weg naar Cullaville is bijzonder lang als Ierland de laatste halte is op een reis langs alle landen van de wereld.
Boris Kester heeft bij zijn geboorte het ‘reisgen’ meegekregen. Als purser bij de KLM reist hij veel. Maar privé heeft hij inmiddels alle 193 landen van de wereld bezocht, en vooral heeft hij alle volken van de wereld een beetje leren kennen. Als er na veel jaren en veel kilometers reizen iets duidelijk is, dan is het wel dat mensen vaak vriendelijk en gastvrij zijn. En het lijkt wel: hoe minder ze hebben, hoe meer ze delen.
Kester heeft een keurige baan bij de KLM waarbij schema’s, checklists en protocollen leidend zijn. Als hij echter privé op reis gaat, dan vermijdt hij juist alle gebaande paden. Hij gaat bijvoorbeeld naar Jemen als iedereen zegt dat het gekkenwerk is, en Buza een dieprood negatief reisadvies afgeeft. Hij verblijft in lokale hotelletjes en maakt altijd contact met de bevolking. Met zijn ontwapenende toenadering slaat hij een brug tussen twee culturen waardoor de grootste taalbarrières te nemen zijn.
De lange weg naar Cullaville
Verhalen van mijn reizen naar alle landen van de wereld
282 pag.| Paperback met flappen| Uitgeverij Elmar
€ 22,99 | ISBN 9789038928265 | november 2021
Dit boek van Kester heeft twee lagen. De eerste laag is die van de spannende reisverhalen die de lezer boeien van de eerste tot de laatste bladzijde. Met oog voor detail beschrijft hij wat hem overkomt, waarbij hij het niet schuwt om de lezer af ten toe diep in zijn ziel te laten kijken. De tweede laag bevat misschien wel een boodschap van hoop. Want hij bewijst met zijn gedrag, met zijn aanwezigheid op onmogelijke plaatsen, dat een uitgestoken hand wordt beantwoord met een uitgestoken hand. Terwijl hij met één been (in zijn werk) in de westerse wereld staat, staat hij met zijn andere been in lokale culturen. Hij vormt een brug.
Is het dan allemaal koek en ei in dit boek? Nou bepaald niet. Hij wordt in Iran gevangengehouden op een militaire basis en in Zuid-Afrika overleeft hij miraculeus een auto-ongeluk. In Gabon is een worsteling met een diender nodig om zijn paspoort terug te krijgen en voor een visum naar Nauru wordt hij aangerand door een vrouw zo groot als een nijlpaard.
Boris Kester heeft zijn verhalen vastgelegd in een mooie en meeslepende stijl. Als je aan dit boek begint leg je het niet snel weg.
