Ik ben een geboren Drent en Drenthe wordt vaak geassocieerd met een boer. Dus jij komt uit Drenthe? Dit werd mij ooit gevraagd door een westerling toen ik mijn eerste wedstrijd als beginnend wielrenner reed buiten de provinciale grenzen. Ik was een verlegen bescheiden jongen en antwoorde met “ja, ik kom uut Drenthe”. De westerling – later één van mijn beste vrienden – kreeg de lachers op zijn hand toen hij zei; “Dan bid jij vast niet voor bruine bonen en heet jij zeker Bartje en je vader is boer”. In mijn naïviteit zei ik: ik ben Gert en kom uut Drenthe!
De toon was gezet maar ik had uiteindelijk wel het laatste woord, een aantal uren later toen ik op het hoogste schavot stond en mijn eerste wedstrijd had gewonnen buiten de provinciale grenzen. De westerling stond erbij en keek er naar.
Vorige week dacht ik aan dit voorval terug toen onze boeren gingen protesteren in Den Haag. De stikstofuitstoot moet volgens het rapport van de heer Remkes ernstig worden teruggedrongen. Volgens Remkes moet het vooral worden gezocht in het inkrimpen van de veestapel en het verlagen van de maximumsnelheid langs natuurgebieden.
Vooral het reduceren van de veestapel heeft ernstige gevolgen voor de boer. In het rapport gaat men uit van halveren … in gewone taal is dat hetzelfde als tegen een ICT-ondernemer zeggen “We nemen maatregelen die ervoor zorgen dat uw omzet volgend jaar met 50% daalt”. Dat dit tot ernstige protesten leidt, en totaal onbegrip, daar heb ik volkomen begrip voor. De boer die de afgelopen jaren enorm geïnvesteerd heeft om groter te worden kan dit nooit meer terugverdienen als deze maatregelen daadwerkelijk doorgaan.
Onze regering stond erbij en keek ernaar … De boer kan echter niet zo makkelijk terugslaan als ik in mijn eerste koers buiten de provinciale grenzen. De boer heeft het niet in eigen hand en heeft hulp nodig van de bevolking om het respect te krijgen dat hij verdient, en op de hoogste trede te staan op het schavot waar hij thuis hoort.
Dat er iets moet gebeuren is duidelijk. De boer kan alleen maar zijn hoofd boven water houden door schaalvergroting. Dit komt door de enorm lage prijzen die hij krijgt voor zijn opbrengst. De prijzen zullen eerst naar een acceptabel niveau moeten en dat doet pijn in de portemonnee van de gemiddelde Nederlander, omdat hogere prijzen direct hand in hand gaan met hogere prijzen in de supermarkten voor groente, vlees, brood, boter, kaas en eieren.
De sleutel ligt in het polderen waar Nederland zo goed in is … Daarmee bedoel ik niet een polder in zee om Schiphol meer capaciteit te geven. Ik ben van mening dat vliegtickets veel en veel te goedkoop zijn. Is het nodig om voor € 40 naar Barcelona te kunnen vliegen? Is het nodig om voor € 30 naar Londen te vliegen? Is het nodig om voor een spotprijs een weekendje New-York te boeken? Wat is dat voor totale krankzinnigheid? Het antwoord is voor mij makkelijk te beantwoorden! Nee!
Is het nodig om met elkaar en voor elkaar ervoor te zorgen dat we een Nederland achterlaten aan onze kinderen en kleinkinderen dat leefbaar is? Het antwoord is voor iedereen makkelijk te beantwoorden! Ja!
Als het antwoord ja is dan bestaan er geen provinciale grenzen. Die tijd ligt ver achter ons! Begrip voor de standpunten van de boer en een pakket maatregelen zullen ervoor zorgen dat Nederland toekomstbestendig wordt. Dit betekent afname van vliegverkeer, dit betekent hogere supermarktprijzen en verandering van onze energievoorziening. Die prijs moeten we met elkaar betalen. Ik denk dat het leven een cirkel is die uiteindelijk na omwegen weer rond wordt. Deze wedstrijd is ook te winnen net zoals mijn eerste wedstrijd buiten de provinciale grenzen …
Politici,boeren, burgers, buitenlui treed buiten je grenzen, praat met elkaar en de oplossing is dichtbij!
#Derrrannn©
Gert Jakobs
